Historie

Bijeenkomst specialisten

Op 8 april 1983 werd in Rotterdam de workshop “Plaveiselcelcarcinoom van de mobiele tong – mondbodem” georganiseerd. De reden van dit Rotterdamse initiatief was het feit dat men in de hoofd-halsoncologische centra in Nederland, die niet verder dan 75 km van elkaar verwijderd liggen, nauwelijks bekend was met de behandelprotocollen van de andere centra en nog minder met de resultaten van de behandeling, als deze tenminste niet reeds waren gepubliceerd. Resultaten, voor zover voor handen, waren bovendien moeilijk vergelijkbaar door gebrek aan uniformiteit in de presentatie. Dit was de eerste keer dat specialisten op het gebied van de hoofd-halsoncologie van de Nederlandse centra voor een nationale workshop bijeen kwamen.

Een nieuw initiatief

Dit was voor een drietal KNO-artsen, Maarten de Boer en Paul Knegt uit Rotterdam en Paul Schouwenburg uit Amsterdam, aanleiding initiatieven te ontplooien om de centra bij elkaar te brengen en hun activiteiten meer te coördineren. Dit heeft in 1984 geleid tot de oprichting van de Nederlandse Werkgroep Hoofd-Hals Tumoren. De zeven Academische centra en de beide categorale kankerziekenhuizen, het AvL en de DDHK, vormden sindsdien samen de Stichting Nederlandse Werkgroep Hoofd-Hals Tumoren, de NWHHT.

Vorming van de stichting

Op 15 juni 1984 vond in Amsterdam de oprichtingsvergadering plaats. Tijdens deze vergadering zette Maarten de Boer in zijn openingsspeech de uitgangspunten van de NWHHT i.o. uiteen. Het plan was om jaarlijks, bij toerbeurt in de deelnemende centra, afwisselend workshops en wetenschappelijke vergaderingen te organiseren. De workshops waren bedoeld voor presentatie en discussie van retrospectief onderzoek van de centra. De wetenschappelijke vergaderingen, ook toegankelijk voor collegae van buiten de centra, waren bedoeld voor het uitwisselen van nieuwe ontwikkelingen in de zorg. Verder stelde de NWHHT zich als doel het bevorderen van de van hoofd-halsoncologische zorg in de breedste zin van het woord, zoals het verbeteren van de organisatiegraad van de Nederlandse centra, het ontwikkelen van nationale behandelingsprotocollen en een uniforme documentatie.